نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به دلیل تجربه فشارهای روحی، اقتصادی و جسمی از سطح کیفیت زندگی پایینی برخوردارند. حمایت اجتماعی درک شده نقش مهمی در حفظ سلامتی افراد و کاهش آثار منفی استرس­های ناشی از محیط و جامعه دارد؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط حمایت اجتماعی درک شده و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی انجام شده است.

  روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش را بیماران مبتلا به نارسایی قلبی که از سال 1386 در مراکز آموزشی درمانی تخصصی قلب و عروق همدان بستری و واجد شرایط شرکت در مطالعه بودند تشکیل داد. مجموعاً 60 بیمار از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از ابزار کیفیت زندگی مینه‌سوتا و پرسشنامه حمایت اجتماعی درک شده در بیماران نارسایی قلبی با روش مصاحبه جمع آوری گردید. و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که 7/46 درصد از بیماران نارسایی قلبی از سطح کیفیت زندگی متوسط و 7/61 درصدِ آنان از سطح پایین حمایت اجتماعی درک شده برخوردار هستند. بین حمایت اجتماعی درک شده و کیفیت زندگی ارتباط آماری معناداری وجود دارد ( 00/0 P= ، 721/0 r= ).

  نتیجه‌گیری کلی: نتایج مطالعه حاضر لزوم توجه درمانگران حرفه­ای حوزه سلامت به حمایت اجتماعی درک شده را آشکار می­سازد. بنابراین؛ پرستاران باید نسبت به طراحی و تنظیم برنامه‌های مراقبتی حمایتی و اثربخش توجه بیشتری نشان دهند و از این طریق در بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران گام مؤثری بردارند.